Fifty Shades - The Movie - Greece: July 2016

Χτες το βράδυ είχα την ευκαιρία να δω τη νέα ταινία της Ντακότα Τζόνσον, με τίτλο 'Κάτω Από τον Ήλιο' στα πλαίσια του καλοκαιρινού κινηματογραφικού αφιερώματος "Ξαφνικά Φέτος το Καλοκαίρι" που διοργανώνεται για πέμπτη χρονιά στην Αττική, χάρις στο http://freecinema.gr/.

Η αλήθεια είναι ότι ήταν η πρώτη μου φορά στη συγκεκριμένη διοργάνωση και είχα μείνει τόσο εγώ όσο και η παρέα μου με το στόμα ανοιχτό διότι είχαμε πολλή καιρό να βρεθούμε σε θερινό σινεμά. Επίσης, από θέμα οργάνωσης το αφιέρωμα ήταν από την αρχή μέχρι το τέλος πολύ καλά συγκροτημένο και είμαι σίγουρη ότι θα ήθελα να ξαναπάω (απλώς αν ήταν μια ώρα νωρίτερα μετά δε θα τρέχαμε να προλάβουμε τα ΜΜΜ).

Έτσι, λοιπόν, το φεστιβάλ αποφάσισε να κλείσει φέτος με την ταινία 'A Bigger Splash' ή 'Κάτω Από τον Ήλιο' όπως μεταφράστηκε στην Ελλάδα.

(Δείτε το τρέιλερ εδώ)

Η αλήθεια είναι ότι είχα τις αμφιβολίες μου για αυτήν την ταινία και δεν ήμουν σίγουρη κατά πόσο θα μπορούσε να εστιάσει στο ταλέντο της δικής μας Ντακότα (θα απευθυνθώ περισσότερο σε αυτό μιας και η σελίδα μας ασχολείται με τη Ντακότα). Από την αρχή μέχρι το τέλος, όμως, είμαι σίγουρη πως οι αμφιβολίες μου ξεπεράστηκαν καθώς είδα μια διαφορετική Ντακότα που μου απέδειξε ότι όντως μπορεί να κάνει κάτι διαφορετικό, κάτι που μπορεί να παραπέμψει σε δράμα, μαζί με στεγνό χιούμορ που στο τέλος καταλήγει πραγματικά αστείο αλλά και τραγικό.

Σας μπέρδεψα λίγο ε; Δεν πειράζει γιατί μόλις -και αν- δείτε την ταινία, θα καταλάβετε τι εννοώ.

Ίσως τώρα μερικοί να σκέφτεστε ότι η "κριτική" μου δεν είναι αντικειμενική γιατί είμαι η διαχειρίστρια της σελίδας, ωστόσο, θα ήθελα να σας διαβεβαιώσω ότι δεν πρόκειται για κάτι τέτοιο. Παραδείγματος χάρη, όταν είδα την επίσης νέα ταινία της Ντακότα που κυκλοφόρησε φέτος την ημέρα του Αγίου Βαλεντίνου με τίτλο "How to be single" ('Οδηγός για singles), η αλήθεια είναι ότι δεν ενθουσιάστηκα και δεν μου άρεσε πολύ και η ίδια η Ντακότα σε αυτόν το ρόλο.

Όσο αφορά, όμως, το φιλμ (Κάτω από τον ήλιο), σε γενικά πλαίσια μου άρεσε. Για να είμαι ειλικρινής, ακόμη και όταν τελείωσε προσπαθούσαμε να βρούμε το νόημα της ταινίας και να καταλάβουμε γιατί προστέθηκαν συγκεκριμένες σκηνές - η αλήθεια είναι, ότι έχω ακόμη κάποιες απορίες- οι οποίες κατά τη γνώμη μας δεν έπρεπε να υπάρχουν.

Παρόλα αυτά, η ταινία ήταν μέχρι το τέλος ανατρεπτική, είχε ακριβώς όσο δράμα και όσο χιούμορ χρειαζόταν, μπορεί να είχε λίγο παραπάνω ερωτισμό αλλά το τέλος σε έκανε να ξεχνάς όποιες αρνητικές σκέψεις είχες. Το μόνο που με πείραξε είναι ότι το στοιχείο του σασπενς δόθηκε προς το τέλος της ταινίας και βρήκα τον εαυτό μου να λέει "Ας μην τελειώσει ακόμη. Ας κρατήσει λίγα λεπτά ακόμη".

Το δίδαγμα:

1) Ένας έρωτας μπορεί να κρατήσει όσα χρόνια και αν περάσουν, η αγάπη όμως μπορεί φύγει και να καταλήξει κάπου αλλού με κάποιον άλλο άνθρωπο.

2) Τελικά, ο πλούτος, η φήμη, η διασημότητα κλπ μπορούν να ικανοποιήσουν τον άνθρωπο μέχρι έναν βαθμό γιατί -όπως όλοι ξέρουμε- όσο πλούσιος και αν είναι κάποιος, όταν δεν κάνει αυτό που πραγματικά θέλει και κατακλύζεται από το συναίσθημα της καλοπέρασης και αυτοϊκανοποίησης τότε δεν είναι πραγματικά αυτάρκης και χαρούμενος ψυχολογικά, συναισθηματικά και σωματικά.